Archive for stycznia 2014
Jak zacząłem podróżować na własną rękę?
Historia mojego podróżowania
Od dziecka lubiłem podróżować. Pierwsza poważna podróż
odbyła się kiedy miałem 10 miesięcy, jechałem w pociągu ponad 11 godzin do Wałbrzycha! Kiedy byłem bardziej
świadomym dzieckiem wakacje spędzałem na działce w moich rodzinnych mazurskich
stronach, biwakując przez miesiące nad jeziorem, śpiąc pod namiotem, śpiewając
wieczorem do ogniska. Uwielbiałem i nadal uwielbiam przebywać wśród natury. Mając kilka lat mama zabrała
mnie też w Tatry na Słowację – od tej pory pokochałem góry i podróże, ale o tym
jeszcze nie wiedziałem.
Rodzice od zawsze starali się zaszczepić we mnie ciekawość
świata, za co teraz, jestem im ogromnie wdzięczny. Co roku, czasami wbrew moim
chęcią byłem wysyłany na kolonie, co nauczyło mnie szybko samodzielności,
nawiązywania nowych kontaktów z nieznanymi ludźmi, otwartości i zostawiło super
wspomnienia z okresu dzieciństwa, kiedy to inni siedzieli w wakacje w domu, lub
jechali najwyżej do babci, a ja co roku byłem w innym miejscu – tak podróżowanie
weszło mi w nawyk, stało się moim uzależnieniem. Co roku musiałem gdzieś
pojechać. Kiedy w jedne wakacje zdarzyło mi się zostać w domu, nie czułem się
sobą i miałem poczucie zmarnowanego czasu.
Marzyłem o czymś więcej niż Polska, chciałem jechać dalej i
przeżywać wspaniałe przygody, lecz żyłem w błędnym przekonaniu, że takie
podróżowanie jest drogie i tylko nieliczni mogą sobie odwiedzać safari,
pustynie i dżungle i przeżyć przygody niczym z najlepszych podróżniczych książek.
W 2010 roku, kiedy miałem 15 lat pojechałem z rodzicami All inclusive
do Tunezji. Marzenia się spełniają pojechałem do „egzotycznego kraju”,
zakochałem się, ale to nie było dokładnie to co chciałem przeżyć.
Tunezja 2010. Widoczek z balkonu :) |
Tatry 2011. Ciekawe czemu z takim grymasem :D |
„Tuan” – czyli jak zacząłem podróżować z przygodami na własną rękę?
W 2012 roku siedziałem w domu surfując jak zwykle po Internecie,
kiedy moje błogie lenistwo przerwała mi mama kładąc na biurko pewną książkę o
tajemniczym tytule „Tuan” równie tajemniczego autora, którą poleca mi
przeczytać.
Jako, że nie miałem nic innego do roboty to po prostu
zacząłem ją czytać, miała to być moja pierwsza książka podróżnicza. Jak się
okazało nie ostatnia…
Wciągnąłem się… i to konkretnie. Autor książki podróżował
bez planu, natrafiając na dziwne, fascynujące przygody, odwiedzając bajkowe
miejsca, pokonując przeciwności losu. Podróże bez planu? Kto by pomyślał, że
tak można... to takie odległe.
Po przeczytaniu tej książki pochłonąłem jeszcze parę innych,
zacząłem marzyć o przygodach, ale za cholerę nie wiedziałem jak mam zacząć, jak
to osiągnąć i co mam zrobić.
Drogowskaz
Zainteresowałem się podróżami i chcąc nie chcąc natrafiłem w
sieci na sporo artykułów i blogów innych ludzi. Początkowo były to blogi
bardziej turystyczne: hotele, ładne miejsca i te sprawy, ale wraz z pogłębianiem
się mojej ciekawości wchodziłem w to coraz bardziej, aż w końcu w Internecie spotkałem
się z takim pojęciem jak „backpacking”, a co za tym idzie „autostop”.
Gdzieś w Bieszczadach |
Zacząłem odkładać pieniądze, powiedziałem o tym
rodzicom(chyba z początku myśleli że tak sobie gadam o planach, które
najprawdopodobniej się nie spełnią jak to miałem w zwyczaju – nie tym razem),
planowałem swoją podróż, marzyłem…. W miedzy czasie studiowałem rady autostopowe
i postanowiłem nabrać doświadczenia przed wyprawą w Europę – na majówkę autostopem w Bieszczady, w które od zawsze śniłem pojechać!
Udało się, podobało się, była już Europa, wróciłem cały i
żywy, zdobyłem nowych przyjaciół, to co przeżyłem będzie tylko i na zawsze
moje.
Jutro lecę do Maroka ku kolejnej przygodzie…
Źródła obrazków:
http://merlin.pl/Tuan_Cizia-Zyke,images_big,31,978-83-925934-0-9.jpg
http://afanatic.org/sahara/images/7.jpg
http://merlin.pl/Tuan_Cizia-Zyke,images_big,31,978-83-925934-0-9.jpg
http://afanatic.org/sahara/images/7.jpg
Mam już roczek
1 urodziny bloga!
Chciałem się tylko pochwalić, że blog obchodzi swoje pierwsze urodziny! Dokładnie rok temu, kiedy w moim województwie zaczęły się ferie zimowe zdecydowałem się na dzielenie się z Wami rzeczami, które mnie interesują, na inspirowanie Was oraz przekazywanie postępów w moim rozwoju osobistym.
W ciągu tego roku
-najpopularniejszymi wpisami okazały się kolejno: Motywujące cytaty, Jak zacząć czytać książki oraz Jak czytać książki o samorozwoju,
-bloga wyświetlono 12,136 razy,
-dostałem troszkę "lajków" na Facebooku,
-założyłem kanał na YouTube i opulikowałem na nim 4 filmiki, m.in. z wakacyjnej podróży,
-założyłem drugiego bloga, w którym opisuję moje podróże wraz z kosztorysami, pokazując że każdy może to zrobić!
Ale statystyki się nie liczą. Jeśli chcecie poczytać co w ogóle udało mi się osiągnąć w roku 2013 m.in. dzięki prowadzeniu tego bloga(czyli odpowiedź na pytanie co dał mi blog) to zapraszam do wpisu gdzie podsumowuję poprzedni rok.
Happy birthday niech każdy dzień będzie szczęśliwy! A tutaj krótka i pozytywna piosenka na dobry dzień dla Was :)
Jak określić swoją osobowość?
Osobowość
Według wikipedii:Osobowość – wewnętrzny system regulacji pozwalający na adaptację i wewnętrzną integrację myśli, uczuć i zachowania w określonym środowisku w wymiarze czasowym (poczucie stabilności). Jest to zespół względnie trwałych cech lub dyspozycji psychicznych jednostki, różniących ją od innych jednostek.
A ujmując to prościej to zbiór cech takich jak charakter, temperament, inteligencja, zainteresowania, potrzeby, wartości, zdolności, obraz siebie i świata oraz postawa.
Typy osobowości:
Istnieją 4 typy osobowości, które się ze sobą łączą w jedność. Każdy z nich dzielimy na 2 i wybieramy, który bardziej do nas pasuje. Każdy z typów ma przypisaną odpowiednią literkę, po wybraniu zgodnych z nami typów łączymy wszystko w całość i dowiadujemy się kim - z psychologicznego punktu widzenia - jesteśmy.1. Pobudzenie
Czyli sposób reagowania na bodźce. Pobudzenie dzielimy na:- Introwersję (I) - zyskują energię kiedy są w samotności, a tracą wśród ludzi, czerpią energię ze świata wewnętrznego, tj. uczuć, idei, wrażeń, są dobrymi słuchaczami, myślą zanim coś zrobią lub powiedzą, utrzymują większy kontakt wzrokowy podczas słuchania kogoś, niż podczas mówienia do niego, mają niewiele zainteresowań, ale w każde zainteresowania bardzo się zagłębiają, tylko głębokie relacje z innymi nazywają "przyjaźnią", wolą rozmowy w cztery oczy niż w grupie, mówią wolno, z przerwami, by się skupić potrzebują ciszy, nie lubią gdy im się przerywa pracę lub jakiekolwiek inne zajecie (np. dzwonkiem telefonu), korzystają z pamięci długotrwałej, przez co często mają uczucie "pustki w głowie" i mogą mieć problemy ze znalezieniem odpowiedniego słowa podczas rozmowy,
lepiej niż ekstrawertycy radzą sobie z zadaniami wymagającymi skupienia uwagi, pracują tak samo niezależnie od tego, czy są chwaleni, czy nie. - Ekstrawersję (E) - zyskują energię, kiedy przebywają z innymi, a tracą gdy są sami, czerpią energię ze świata zewnętrznego, tj. podejmowanych przedsięwzięć, ludzi, miejsc i rzeczy, z którymi mają kontakt, najpierw coś robią lub mówią, a potem myślą albo myślą podczas mówienia, utrzymują większy kontakt wzrokowy z rozmówcą podczas mówienia, niż podczas słuchania, mają wiele zainteresowań, mówią szybko, korzystają z pamięci krótkotrwałej, pracują lepiej jeśli są chwaleni.
2. Uwagę
Metody zbierania informacji:- Intuicja (N) - jeżeli kierujesz się szóstym zmysłem i lubisz podejmować się nowych zadać to kierujesz się intuicją.
- Zmysłowość (S) - ludzie którzy kierują się zmysłowością odbierają informacje za pomocą swoich 5 podstawowych zmysłów nie za bardzo wierząc w ten 6. Często są racjonalni i krytykują innych opierając się na widocznych argumentach.
3. Decydowanie
Jak podejmujesz decyzje? Poprzez....- Odczuwanie (F) - jeżeli wolisz "słuchać sercem" i uważasz że warto słuchać ludzi bo mogą mieć coś ciekawego do powiedzenia.
- Myślenie (T) - jesteś racjonalny, stale wyszukujesz dowodów, faktów, analizujesz, nie słuchasz innych
4. Życiowość
Jaki model życia przyjąłeś?- Percepcjonizm (P) - spontaniczność, elastyczność, otwartość na świat i próbowanie nowych rzeczy.
- Racjonalizm (J) - stanowczość, sztywność, woli opierać się na tym na czym się już zna, zasadniczy.
Jak określić swoją osobowość?
Kiedy już wybierzesz który z typów bardziej do Ciebie pasuje to, brawo, właśnie wiesz jaką masz osobowość. Odczytaj teraz krótką definicję, którą możesz znaleźć poniżej:- ISTJ - Inspektor
- ESTJ - Dyrektor
- ISFJ - Przechowywacz
- ESFJ - Entuzjasta
- ISTP - Mistrz
- ESTP - Legionista
- ISFP - Pośrednik
- ESFP - Polityk
- INTJ - Analityk
- ENTJ - Przedsiębiorca
- INTP - Krytyk
- ENTP - Wynalazca
- INFJ - Humanista
- ENFJ - Mentor
- INFP - Liryk
- ENFP - Psycholog
Dyrektor jest osobą stanowczą, dla której bycie w centrum uwagi jest dość ważne - lubi to. Potrafi bronić swoich idei, nie ma oporów przed władzą, a nawet potrafi być agresywny. Nie lubi, gdy sprawy dzieją się zbyt wolno. Lubi uczciwą, solidną pracę, spełniającą wysokie standardy. Potrafi działać logicznie, cechuje go zdrowy rozsądek, poczucie obowiązku. Jest niemalże uzależniony od zbierania informacji, dzięki czemu uzyskuje całkowitą jasność działania. Uważa, że należy podporządkować się regułom. Nie potrafi otaczać się oszustami, cwaniakami, nie potrafi również znieść żadnej podstępności czy kombinatorstwa. Jest przywiązany do porządku.
Przechowywacz jest typem, który doskonale potrafi ocenić relacje międzyludzkie, widzi sympatie i antypatie, dostrzega wpływy oraz przyczyny wpływu między ludźmi. Jest dość ostry w ocenie, zapamiętuje zarówno dobre, jak i złe uczynki - uważając, że należy za nie odpłacić. Nie potrafi przebaczyć zdrady, a przyjaźń jest dla niego bardzo istotna. Nie potrafi przedłużać relacji, które się już wyczerpały. Przechowywacz nie nadużywa słów, jego ton głosu czy spojrzenie mówią wiele. Nie demonstruje swoich emocji, dlatego może być obierany jako osoba chłodna. Jeżeli przebywa w nowym towarzystwie, zazwyczaj jest cichy i skromny - obserwuje, słucha, a jeśli zna otoczenie, wówczas Przechowywacz jest aktywny i rozmowny. Dobrze czuje się w towarzystwie ludzi, którzy spełniają jego etyczne normy - przeciwnym razie milczy lub nawet wychodzi z towarzystwa. Łatwo przechwytuje nastroje innych osób.
Entuzjasta jest osobą trwale aktywną, która posiada silne i potrafiące zawładnąć nim emocją. Zapalony ideą nie rezygnuje z niej i potrafi być jej wierny do końca życia. Uwielbia sztukę, która jest dla niego źródłem radości. Potrafi wpływać na swój nastrój, umie go dzielić z innymi ludźmi. Jest osobą dość delikatną i współczującą, z charakteru dobry. Entuzjasta działa szybko i efektywnie. Jest to człowiek, który w pracy wykonuje to, co do niego należy - bez przykładania do swych zadań metki "ciekawe" lub "nieciekawe". Jest doskonałym dyplomatą, świetnym i uważnym słuchaczem, toteż jest odbierany jako idealny rozmówca. Potrafi znaleźć podejście do każdej osoby. Potrafi nie tylko słuchać, ale i wczuć się na tyle, by zrozumieć, zapalić się do cudzej idei, zafascynować się nią, wyrazić uznanie czy potrafi współczuć drugiemu człowiekowi. Entuzjasta nie odczuwa zazdrości, potrafi cieszyć się z ich sukcesów, a także jest ufny wobec ludzi. Widząc ludzkie przywary, subtelnie potrafi z nich zażartować, ale nie obraża i znieważa drugiej osoby. Lubi stały grunt, wypróbowane ścieżki, dlatego nie szuka i wręcz nie lubi nowego. By móc skupić się na skomplikowanym zagadnieniu, musi pozostać w samotności, gdyż ludzie za bardzo odciągają go, odwracają i pochłaniają jego uwagę.
Mistrz to człowiek tajemniczy, chłodny, uparty i zamknięty w sobie. Nie potrafi pracować bez celu. Jest typem wynalazcy, który nie spieszy się z realizacją idei, dopóki warunki otoczenia nie będą sprzyjały maksymalnej efektywności jego działania. Nie potrafi działać, jeśli nie widzi w tym żadnych korzyści, nie potrafi pracować dla samej idei. Lubi wygodę i komfort. Jest estetą, która ufa swojemu gustowi. Umie ukrywać emocje pod chłodną maską niedostępności. Mistrz bywa bardzo nieufny i zazdrosny, jest dla niego nieznośna myśl o tym, że jego uczucia i emocje mogą być obiektem czyichś kpin, żartów. W sytuacji zagrożenia, chłodno i spokojnie zbliża się do źródła niebezpieczeństwa, by zmierzyć się z nim, gdyż jest nieustraszony i nieustępliwy. W samotności bywa jeszcze bardziej niedostępny.
Legionista to osoba będąca nieposkromionym wojownikiem, dla którego zwycięstwo nad przeciwnikiem jest najważniejsze. Działa z pasją, z poświęceniem, doprowadzając swoje sprawy do końca. Nie interesuje go wrażenie, które po sobie pozostawi. Lubi posiadać ostatnie słowo. Logicznie wynajduje najkrótszą drogę do celu, dlatego jest bardzo dobrym taktykiem, szybko wyczuwa sytuację, potrafi rozplanować działanie, podjąć decyzję i rozpocząć działanie. Prędzej zrezygnuje z logiki niż z postawionego celu. W miłości jest pełen lęków, obawia się odkrycia swoich uczuć. Nie ma wątpliwości, że inni mogą go pożądać, ale nie ma już pewności, że może być przez innych kochany - trochę w tym względzie sądzi sam po sobie. Legionista potrzebuje wsparcia emocjonalnego ze strony partnera, umie podporządkować mu swoje emocje, natomiast nie jest skłonny do dostosowania się do partnera w czynach - raczej woli dyktować działanie.
Pośrednik jest osobą, która nie narzuca innym ludziom swojej woli. Jest człowiekiem troskliwym i ciepłym, uśmiechniętym, który chowa swoje przeżycia. Nie potrafi za bardzo wymagać, prosić - swoje potrzeby zaspokaja sam. Zapamiętuje swoje emocje i potrafi je również wewnętrznie odtworzyć, jest wrażliwy na sztukę i piękno natury. Lubi pozytywne stany, lubi przyjemności oraz potrafi je dawać innym. Zwraca uwagę na to, by innym było wygodnie. Pośrednik nie znosi kłótni, ma problem z powiedzeniem "nie". Nie próbuje się wyróżniać, nie przepada za współzawodnictwem. Nie lubi być ani na początku jako przywódca ani na końcu jako ofiara - wynika to z tego, że nie lubi rzucać się w oczy.
Polityk to człowiek cieszący się popularnością, a także sympatią i szacunkiem innych ludzi, jest dumny ze swojego wpływu na innych. Jest osobą, która potrafi wyjść na prowadzenie, jest śmiały i dość kategoryczny w kwestii erotyki. Polityk jest dość ostrożny w relacjach ze światem obiektywnym, naukowym. Jest nieufny względem idei naukowych. Jest dumny ze swoich uczuć, nie ukrywa ich. Przy pomocy słów i spojrzeń, łatwo i chętnie wyraża swój zachwyt. Doskonale wie, czego pragnie od obiektu miłości, ale nie zamierza się dostosowywać, pragnie jedynie narzucać swą wolę. Jest wyniosły i optymistyczny, szybko wynajduje wyjścia ze skomplikowanych sytuacji - nie lęka się ich.
Analityk to osoba, która posługuje się logiką i ma bardzo silnie rozwiniętą umiejętność analizy. Zwraca uwagę na wewnętrzną strukturę, doszukuje się sensu zjawisk, wszystko analizuje w sposób logiczny. Uważa, że logika jest sprawiedliwa, więc sprawiedliwość jest dla niego niesamowicie istotna. Jest typem rewolucjonisty, może także spiskować, jeśli poczuje, że będzie to sprawiedliwe. Potrafi narażać samego siebie w obronie pokrzywdzonego, a więc w obronie sprawiedliwości, potrafi przy tym nie zważać na własne korzyści i bezpieczeństwo. Jest bardzo wymagający wobec siebie, czym potrafi się weksploatować. Jest rodzajem ascety, który przystosowuje się do trudnych warunków (głód, bieda, nieprzychylność otoczenia, mróz). Nie potrafi zajmować się kwestiami związanymi z ubiorem, obyczajami - nie lubi tego. Analityk jest zamknięty w sobie i małomówny. Nie lubi, gdy coś zakłóca rytm jego dnia, jego spokój i ciszy. W młodości dość często jest skłonny do zabaw, z czasem zaczyna troszczyć się o swoje zdrowie. Nie jest szczególnie ambitny, ale nie potrafi znieść niesprawiedliwego traktowania. Najgorzej, jeśli znajduje się pod zwierzchnictwem osoby, której nie szanuje. Lubi się ukrywać, nie lubi, gdy ktoś mu się narzuca lub wprasza - potrafi zareagować ostro albo będzie robił dobrą minę do złej gry.
Przedsiębiorca działa szybko. Jest typem odważnego romantyka. Jako pierwszy pragnie podejmować działanie, nie obawia się pozornie wątpliwych przedsięwzięć. Potrafi zapalić się do działania, sam wierzy we własne pozornie realne plany. Jest odważny. To typ roztrzepanego profesora, który potrafi myśleć bardzo abstrakcyjne. Nie zwraca uwagi na swoją powierzchowność, ale też nie lubi, gdy inni się mu przyglądają - gdyż nie potrafi oszacować intencji. Lubi dyskutować i rozmawiać. Jest życzliwym optymistą, który bardzo szybko reaguje na pozytywne bodźce i szanuje życie ludzkie. Poprzez działanie stara się wywołać reakcję - pozytywną lub negatywną. Jest ostrożny w kwestiach uczuć, ponieważ obawia się śmieszności.
Krytyk jest osobą o ogromnej wyobraźni opierającej się na intelekcie. Potrafi doskonale przewidywać przyszłość, doskonale wyciąga puentę z postrzępionych informacji. Potrafi przewidywać zagrożenie. Słabo okazuje emocje i chroni przed emocjami bliskie mu osoby. Uważa, że silne namiętnością są przyczyną ludzkiej zguby. Dogłębnie analizuje rzeczywistość, stara się zrozumieć świat, znaleźć jego schemat. Nie znosi obłudy. Szybko i bardzo trafnie analizuje problem, dostrzega aspekty, których inni nie dostrzegają. Jest osobą pozornie negatywnie nastawioną do świata, jest osobą dość miękką, ale właśnie dlatego lubi otaczać się ludźmi silnymi, którzy mają określoną drogę w życiu, którzy pozbawiają go konieczności ustalania celów, ale korzystają z jego umiejętności odnajdowania właściwych sposobów działania. Potrafi znaleźć zarówno tezy, jak i antytezy - potrafi zgasić działanie, jak i rozpalić motywację. Jest osobą stałą w uczuciach, która nie szuka przygód. Pragnie, by jego partner był wymagający.
Wynalazca jest osobą, która doskonale widzi wszystkie perspektywy. To, co jest już zrobione i wynalezione nie jest dla niego tak interesujące jak to, co nie zostało wymyślone, wykonane. Jest mu trudno ukończyć działanie - uważa, że zawsze jest coś do poprawienia. Nie przeszkadza mu brak uznania w teraźniejszości, gdyż twierdzi, że przyszłość jest najważniejsza. Korzyści są dla niego mniej istotne od ciekawego, inspirującego działania. Potrzebuje emocjonalnego doładowania, które może mu zapewnić jego otoczenie. Jeśli w jego otoczeniu brakuje inspirujących postaci, ludzi umiejących nakarmić go wrażeniami - wówczas traci umiejętność pracy i radość, smak życia. Jest typem dobrego organizatora, ponieważ świetnie orientuje się w potencjale ludzi i sytuacji. Wymaga usprawiedliwienia dla siebie, gdy ma posiadać władzę, np. brak kompetencji jego otoczenia, wyznaczenie go na kierownicze stanowisko przez zarząd itd. Wówczas w działaniu najpierw usprawnia zespół, eliminuje problemy występujące w grupie, a następnie zaczyna wymagać. Jest bardzo ustępliwy, gdy chodzi o szczegóły i obyczajowość - zaoszczędzoną energię poświęca analizie rzeczywistości. Nie potrafi dzielić ludzi na swoich i obcych, natomiast bardzo słabo orientuje się w kwestii okazywania uczuć. Jego energię ładują emocje - zarówno te pozytywne, jak i negatywne. Nie daje się zastraszyć, ponieważ zastraszenie wzmaga jego aktywność i pewność siebie. Nie ma problemu w przyjmowaniu odpowiedzialności, gdy wymaga tego od niego sytuacja - szczególnie krytyczna. Wątpi w prawo do zajmowania odpowiedzialnego stanowiska, gdy sytuacja jest spokojna i rutynowa. Nie potrafi znieść konkurencji - w takich warunkach potrafi rzucić wszystko, odejść.
Humanista jest człowiekiem, który doskonale rozeznaje się w relacjach międzyludzkich, potrafi bez problemu dostrzec zależności, sympatie. Posiada bogaty wewnętrzny świat, jest przy tym bardzo uczuciowy. Nie potrzebuje słów ani dowodów miłości. Nie potrzebuje zapewnień o miłości. Potrzebuje jasnych komunikatów, a nie rozważań, dywagacji na temat tego, w jakiej formie jest jego związek - inaczej czuje się nieszczęśliwy. Wymaga przede wszystkim wierności i nie jest w stanie wybaczyć zdrady. Jest osobą współczującą, umiejącą się wczuć w cudzy stan emocjonalny, osobą empatyczną, umiejącą koić czyjeś niepokoje. Humanista to człowiek zwykle cichy, spokojny i małomówny, przyjazny. W towarzystwie, którego nie zna jest typem obserwatora, natomiast wśród bliższych mu osób staje się bardziej pewny siebie i daleko mu do nieśmiałości. Potrafi wpływać na stosunek innych ludzi. Nie narzuca swoich emocji. Ma problem z asertywną odmową, więc często bywa wykorzystywany, jak również z rozdzieleniem spraw istotnych od tych mało ważnych, może tracić czas na zbędne działanie, skupiając się na nieistotnych szczegółach. Nie lubi, gdy przerywa się jego pracę. Jest osobą dość krytyczną wobec siebie, ustala sobie wysokie standardy, którym próbuje sprostać. Nie ufa głośno i demonstracyjnie wypowiedzianym komplementom, potrzebuje delikatnego formułowania skierowanych do niego pochwał.
Mentor to człowiek, który jest osobą poważną, skupioną na problemach globalnych. Jest raczej osobą skupioną na negatywach, widzącą świat w ciemnych kolorach. Stara się zmienić świat - jest przy tym ludzki, współczujący, wspierający. Jest dobrym strategiem. Potrafi odgadnąć stan emocjonalny jego otoczenia, umie wykorzystać sytuację, by podjąć zdecydowane kroki. Posiada bardzo głębokie emocje, nie wstydzi się ich i nie ukrywa. Docenia zarówno muzykę, jak i poezję. Nie ma problemu z wyrażaniem dobrych i złych emocji. Jest raczej cholerykiem, ale bywa, że występują u niego etapy depresji i manii - szybkie, dynamiczne. Szybko zmienia się jego stan emocjonalny - okresy idealizacji i dewaluacji są dość gwałtowne. Jest osobą towarzyską i aktywną. Współpraca z ludźmi go satysfakcjonuje, jest wobec nich uważny, niekiedy dość wymagający, a także natrętny. Jest bardzo skrupulatnym obserwatorem, potrafi dostrzegać ukryte cechy ludzi, precyzyjnie ocenia zdarzenia. Jego głos wewnętrzny pozwala mu doskonale przewidywać przyszłe zachowania obcych osób w konkretnych sytuacjach. Mentor troszczy się o partnera ostrzegając go przed niebezpieczeństwem - w ten sposób okazuje, że się martwi. Jeśli ocenił sytuację, przygotował się do niej, zabezpieczył przed nią - wówczas śmiało się w niej odnajduje, angażuje się w działanie bez obaw. Stara się doprowadzać sprawy do końca i zwycięstwo jest dla niego niesamowicie ważne. Kompromis jest dla niego mniej ważny od konkretnego rozwiązania - zwycięstwa lub przegranej. Mentor potrafi dowodzić, gdy znajduje się w otoczeniu, które jest niezdecydowane. Umie poprawić za sobą tłum, doskonale potrafi wywoływać w innych ludziach entuzjazm. Potrafi zarazić innych ludzi siłą do działania, uporem, umiejętnością osiągnięcia sukcesu. Posiada umiejętności artystyczne, a improwizacja nie stanowi dla niego problemu. Publiczność jest mu zwykle przychylna. Jest osobą ostrożną, dominuje u niego myślenie, a nie działanie. Jest bardzo dobrym strategiem, potrafi oszczędzać siły, by móc działać. Nie umie powierzchownie podchodzić do obowiązków, dlatego nie lubi wykonywać kilku spraw jednocześnie. Woli skupić się na gruntownym działaniu. Bywa niezdecydowany, targają nim wątpliwości. Nie lubi zbędnych działań - irytują go, przez co może być postrzegany jako niezrównoważony i wybuchowy. Nie lubi wykazywania inicjatywy, a uczucia są dla niego ważniejsze od rozumu. Jest czarnowidzem, twierdzi, że wszystko co dobre przemija. Nie skupia się na materialnych wartościach, choć docenia wartość przedmiotów historycznych. Mentor nie lubi być obserwowany w trakcie pracy, trudno jest mu stworzyć wokół siebie przytulne otoczenie, jak i znaleźć grono życzliwych osób. Bardzo przeżywa oglądane filmy i widowiska, dlatego unika tych, które mogłyby nim zbyt mocno wstrząsnąć.
Liryk jest typem romantyka. To marzyciel, który żyje głównie w świecie swych przemyśleń. Nie żyje teraźniejszością - raczej snuje wizje na temat przyszłości. Jest rodzajem indywidualisty. Liryk jest osobą emocjonalną, empatyczną - dobrze wczuwa się w uczucia innych ludzi, nie ukrywając przy tym własnych. Jest cierpliwy, wybacza ludzkie słabości. Ceni najbardziej osoby, które mają wyznaczony w życiu cel. Jest osobą elegancką, może być postrzegany jako poważny i zrównoważony. Jednocześnie nie zwraca uwagi na to, jak wyglądają inni ludzie oraz czy w jego otoczeniu panuje porządek. Zdecydowanie bardziej interesują go emocje otoczenia. Pragnie wyzwolić emocjonalnie ludzkość i bierze odpowiedzialność za nastroje bliskich mu osób, a także za ich życiową aktywność. Delikatnym poczuciem humoru potrafi ożywić innych ludzi. Fascynuje go sztuka, lubi otoczenie artystów.
Psycholog jest to typ, który nie ma problemu w kontaktach z innymi ludźmi, łatwo uzyskuje ich przychylność. Jest osobą cichą, cierpliwą oraz uważną, a ludzie się do niego szybko przywiązują i lubią przebywać w jego otoczeniu. Potrafi uzyskać przyjazną atmosferę, a jeśli ktoś wyraża negatywne opinie o nim lub o jego otoczeniu - stara się go do końca przekonać do zmiany myślenia. Jeśli jego otoczenie jest wobec niego wrogie - czuje się zmotywowany do bardziej intensywnego działania. Potrafi mówić innym osobom o ich zaletach, co robi dość emocjonalnie. Jego emocje bywają odbierane jako uczucia, przez co czasami są one błędnie odbierane jako zauroczenie, zakochanie czy miłość. Jednak on w miłości, sympatiach i innych uczuciach jest konserwatywny, otacza się wąskim gronem bliskich, zaufanych przyjaciół, których zdanie bardzo się dla niego liczy. Przejmuje się opinią najbliższych, co wpływa na jego zachowanie i nastrój. Sarkazm zastępuje u niego agresywne zachowania. Jest najbardziej efektywny w chwili natchnienia, później jego zapał opada. Długotrwały wysiłek nie jest dla niego, nie interesuje go. Potrafi dyskutować, doskonale wykorzystuje swój takt i umiejętność polemiki. Jest sangwinikiem lub cholerykiem. Jego przeżycia emocjonalne charakteryzują się dużą rozpiętością. Jeżeli trudna sprawa wymaga załatwienia - staje się wyjątkowo aktywny i uparty. Jego plany, spojrzenie na rzeczywistość zależą od aktualnego nastroju. Nuda niemalże go zabija. Jego nastrój wpływa na sposób postrzegania świata, na sposób patrzenia na rzeczywistość, swoje plany. Wystarczy niewiele - drobna motywacja, pochwała, jakaś pozytywna zmiana, by jego nastrój uległ zmianie, a wszystko wróciło do normy wraz z optymizmem. Lubi dowodzić stojąc za kulisami, ale jego celem jest wydobycie talentów otoczenia. Uważa, że ludzie są sobie równi, nie ma między nimi barier bez względu na to, jakie obejmują stanowiska. Nie potrafi podporządkować się osobom, które z racji obejmowania wyższego stanowiska próbują się wywyższać wobec innych ludzi. Jego wiedza oraz zainteresowania są raczej powierzchowne, choć bardzo różnorodne. Zależy mu na zdobyciu wysokiego stopnia naukowego, zewnętrznym potwierdzeniu wiedzy, by nie musieć jej tłumaczyć i udowadniać. Lubi przebywać w otoczeniu osób, z którymi dzieli te same idee. Chętnie pomaga ludziom w kłopotach, wyszukuje rozwiązania z trudnych sytuacji. Najchętniej pomaga tym, którzy go szanują - umiejąc wówczas działać powyżej oczekiwań.
Źródła, których użyłem pisząc ten artykuł:
www.wikipedia.org
www.ekominimalizm.pl
Teczka zadań
Do zrealizowania!
Dzisiaj przedstawię Tobie efektywny sposób na porządkowanie i realizację zadań, które chciałbyś teraz, bądź w przyszłości wykonać. Sposób ten jest częściowo zainspirowany podobnym sposobem segregacji zadań z książki Getting Things Done, ale przerobiony odpowiednio na bardziej odpowiadające mi, oraz zapewne bardziej korzystne dla Ciebie zakładki, które wykorzystasz.Teczka - Twój najlepszy przyjaciel |
Teczka zadań
Z pewnością masz wiele pomysłów, które wydają się Tobie nie wcale takie odległe, co za tym idzie uważasz że warto je zapisać. Notujesz sobie może co chcesz kupić kiedy będziesz miał odpowiednie fundusze, na jakie zajęcia sportowe chcesz chodzić, co chcesz w sobie zmienić, co chcesz przeczytać, czy gdzie pojechać na wakacje.Mam pewien sposób na przyjemną segregację tych pomysłów, które możesz wykorzystać także dla swojej efektywności - u mnie to się sprawdza. Ten sposób to najzwyczajniejsza w świecie teczka, która posiada w sobie 3 koszulki z odpowiednimi nazwami :).
1. Stwórz teczkę!
Krok 1 - Kup teczkę,Krok 2 - Stwórz zakładki - możesz to zrobić tak jak ja, przygotuj sobie 3 koszulki i powkładaj w nie odpowiednio 3 kartki, na których będzie napisane "Projekty. W trakcie", "Projekty. Wykonane", "Projekty. Nadchodzące" i włóż je do teczki(lub jeśli wolisz, segregatora).
2. Przeprowadź burzę mózgów!
To teraz czas żebyś spisał wszystko co Tobie leży... w planach! A później to odpowiednio posegregował :)Segreguj swoje pomysł oddzielnie. Na przykład napisz gdzie swój pomysł na wyjazd w wakacje, zrób listę "do kupienia", co chciałbyś zmienić w Twoim stylu ubierania się, może chciałbyś założyć bloga(wtedy podziel to na etapy), no co tam Tobie przyjdzie do głowy :)
3. Powkładaj te kartki!
Kiedy już napiszesz swoje wszystkie plany i projekty możesz je odpowiednio posegregować. Jeśli zrobiłeś listę rzeczy, które chcesz kupić, możesz je włożyć do zakładki "Projekty. W trakcie" i stopniowo wykreślać rzeczy które już nabędziesz. Kiedy Twoja kartka będzie miała wykreślone wszystkie pozycje, przełożysz ją do zakładki "Projekty. Wykonane" i będziesz miał poczucie satysfakcji, że czegoś dokonałeś i dopełniłeś.Jeśli zrobiłeś np. kartkę z pomysłem na wakacje to włóż ją do "Projekty. Nadchodzące" (wkładaj tam te pomysły, które na dany okres nie są możliwe do zrealizowania". Kiedy przyjdzie okres około wakacyjny, wtedy przełożysz taką kartkę do "Projekty. W trakcie" i będziesz zaczynał stopniowo planować swoją podróż, zbierać fundusze itd. (ogółem realizować projekt).
4. Monitoruj swoje projekty!
Żeby Twoja teczka zadań miała jakikolwiek sens istnienia nie możesz zapomnieć o jej przeglądaniu i oczywiście dodawaniu coraz to nowych projektów.Ustal sobie 2 terminy w miesiącu na monitorowanie swojej teczki, wtedy będziesz w 100% efektywny w wykonywaniu swoich zadań.
Przykład z życia wzięty
Siedząc w wakacje, jeszcze przed moją autostopową podróżą, stwierdziłem że nie podoba mi się mój pokój i chcę to zmienić. Rozrysowałem więc mniej więcej mój pomysł na to jak miałby on wyglądać:Moje bazgroły, tak miała wyglądać ściana, z flagami i zdjęciami(akurat na tej ścianie) nie wyszło :P |
W roku szkolnym odnowiłem swoją teczkę zadań i postanowiłem ją przejrzeć, zobaczyłem ten rysunek i stwierdziłem że czas najwyższy zrealizować ten pomysł, zagadałem mamę o pomoc i efekt można już zobaczyć, brakuję mi tylko powiesić zdjęcia z podróży :)
Ściana przed (można zauważyć jeszcze brak plakatu za workiem na ścianie) |
I po...(kolor zmieniony, fototapeta położona!) |
Jest i plakat z moim idolem dzieciństwa |
"Przy biurkowa" tablica motywacyjna |
Jaki kierunek studiów wybrać?
"Czasy są ciężkie" - mówią nam w mediach, "człowiek bez wyższego wykształcenia nie ma czego szukać na rynku pracy".
Słysząc takie niepokojące komunikaty dzisiejsza młodzież upatruje nadzieję że po ukończeniu ich wymarzonego kierunku dostaną swoją pracę marzeń - i do tego dobrze płatną. Ale najpierw większość z nich musi dokonać ważnego wyboru, który jak twierdzą, zależy od tego czy będą ustabilizowani, zadowoleni z zarobków i spełnieni, lub czy wylądują w McDonaldzie na całe życie.
Uniwersytet...a może politechnika?
Jeżeli stoimy już przed tak poważnym wyborem, należy po prostu posłuchać głosu serca, przeanalizować naszą osobowość. Jesteśmy techniczną fajtłapą ale za to mamy ogromne umiejętności kontaktów interpersonalnych i uwielbiamy czytać książki z wielu dziedzin, czy może z matematyką było nam zawsze raźniej za to nigdy za bardzo nie lubiliśmy ludzi?Fakt faktem, zapotrzebowanie na rynku pracy bardziej kieruje się w stronę studentów politechniki, a niżeli ich kolegów z uniwersytetów. Ale czy jeśli nie lubimy i nie czujemy przedmiotów ścisłych to czy mamy od razu pchać się na politechnikę, bo powiedzieli nam, że wtedy dostaniemy pracę? Guzik prawda! Absolwent kierunku humanistycznego jest na takim samym miejscu jak absolwent politechniki. Nie ulegaj tej złej presji, chyba że lubisz się męczyć.
Jeśli już wiem, w którą stronę bardziej podąża moje serce. To co mam wybrać spośród tylu kierunków?
Przede wszystkim, zastanów się z jakich przedmiotów jesteś najlepszy i zdaj je na maturze. Kiedy przyłożysz się do nauki będziesz miał szeroką paletę możliwości wyboru, spośród tylu interesujących Cię kierunków.Bądź ze sobą szczery i zadaj też sobie parę pytań, które ułatwią Tobie wybór:
Co lubiłem robić będąc dzieckiem?
W czym jestem dobry?
W jaki sposób postrzegają i co mogą zauważyć u mnie inni?
W jakiej życiowej roli dobrze się czuję?
Co sprawia u mnie radość?
Czym się interesuję?
Jakie są moje marzenia?
Jeśli notowałeś sobie wszystko o co Ciebie prosiłem, to jesteś jedną z niewielu osób, której zależy na odkryciu wymarzonego kierunku(a bardziej precyzyjnie stylu życia i pracy jaką chcesz w przyszłości wykonywać)! Jeśli tego nie zrobiłeś to cofnij się szybko i zrób to!
Weź teraz wszystkie swoje uzyskane odpowiedzi, w myślach spróbuj je sobie scalić...Twój mózg sam utworzy obraz tego wszystkiego i od razu będziesz doskonale Ciebie widział w wymarzonej roli!Przeczytaj wszystko raz jeszcze, wypisz sobie główne myśli, lub rzeczy, które się powtarzają, spójrz na nie, być może widzisz już konkretną dziedzinę taką jak np. Turystyka, Informatyka czy Ekonomia?
Przy wyborze kierunków przydatny okaże się także tropiciel maturzysty . Jest to strona, która po wprowadzeniu tam matur, które chcemy zdawać, pozwala wyszukać nam proponowane przez nią uczelnie oraz poszczególne kierunki.